Podela računarskih mreža prema arhitekturi
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 16 | Nivo: FON

Sadržaj:
1.2.1 Klijent – server arhitektura aplikacija.......................................8
1.2.2 Iterativna i konkurentna obrada zahteva................................. .9
1.3 Host-based arhitektura......................................................................11
ZADATAK SEMINARSKOG RADA
Zadatak ovog seminarskog rada je upoznavanje sa podelom računarskih mreža prema arhitekturi. Izdvajaju se tri osnovne arhitekture aplikacija:
• Peer-to-peer
• Klijent-server
• Host-based arhitektura
U ovom radu biće objašnjen način rada sve tri arhitekture.
1. PODELA RAČUNARSKIH MREŽA PREMA ARHITEKTURI (FUNKCIONALNOM ODNOSU ČLANOVA)
Funkcionalni odnos članova nije u direktnoj vezi sa fizičkom organizacijom i topologijom računara već se ovaj odnos određuje na osnovu arhitekture aplikativnog sloja. U skladu sa tim, mogu se izdvojiti tri osnovne arhitekture aplikacija:
• Peer-to-peer
• Klijent-server
• Host-based arhitektura
1.1 Peer-to-peer (P2P) mreže
Do početka 2000. godine dogodila se revolucija u potpuno novom obliku računarstva izmedju ravnopravnih računara P2P (peer-to-peer). Osvetljeno izuzetnim uspehom velikog broja veoma dobro reklamiranih aplikacija "P2P računarstvo" - kako se ovaj novi pristup obično naziva - najavilo je novi model računarstva za doba Interneta i postiglo je, u kratkom vremenuu, značajno privlačenje korisnika velikih centralizovanih računara i pripadnika industrije PC računara.
Kod mreža ravnopravnih računara (peer-to-peer mreže) ne postoje namenski serveri niti hijerarhija računara. Svi računari su jednaki, odnosno ravnopravni. Nude jednostavan pristup povezivanju računara radi zajedničkog korišćenja resursa i međusobne komunikacije. Svaki računar funkcioniše i kao klijent i kao server, pa ne postoji administrator koji bi bio odgovoran za celu mrežu. Korisnik svakog računara sam određuje koji se resursi na njegovom računaru mogu deliti preko mreže.
Slika 1.1 Mreža ravnopravnih računara (peer-to-peer) sa zajedničkim
mrežnim uređajima
Mreže ravnopravnih računara se često nazivaju i radne grupe. Ovaj termin se odnosi na malu grupu ljudi. Ovakvu mrežu najčešće čini 10 ili manje računara. Mreže ravnopravnih računara su relativno jednostavne. U situaciji kada svaki računar funkcioniše i kao klijent i kao server, ne postoji potreba za moćnim centralnim serverom, ili drugim komponentama svojstvenim mrežama velikog kapaciteta. Stoga su ove mreže jeftinije od serverskih mreža. U ovim mrežama mrežni softver ne mora da ima isti nivo performansi i bezbednosti kao mrežni softver namenjen namenskim serverima. Mogućnost umrežavanja u mrežu ravnopravnih korisnika ugrađena je u mnoge operativne sisteme. Zbog toga nije potreban nikakav dodatni softver. U tipičnom mrežnom okruženju, ova vrsta mreža pruža sledeće prednosti:
• Umrežavanje je jednostavno
• Ne zahteva se kupovina posebnog softvera za umrežavanje

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]